Ze worden hier de Dollar winkel genoemd maar het zijn harde valuta winkels waar de prijzen in USD worden weergegeven maar waar je met elke buitenlandse munt kunt betalen. Met munt bedoelen ze per kaart. Deze winkels zijn een geliefde methode om jou, als toerist, een beetje te plukken.
Ik heb geen kaart…
Een vriendelijke Cubaan vertelt je dat hij graag iets in de Dollar winkel wil kopen… Maar dat hij geen kaart heeft… Hij heeft het geld. Als jij het nu koopt, dan betaalt hij dat uiteraard! Voor je hierop ingaat, want helpen willen we allemaal, is het handig eerst dit even te lezen: Geld op Cuba want voor je het weet betaal je dubbel… En dat is toch zonde als je een koelkast van 1000$ koopt!
Wit- en bruingoed
Dollarwinkels voor wit- en bruingoed zijn er al een paar maanden. Je kunt er koelkasten, airco’s, mixers, draadloze keyboards en nog allerlei andere geïmporteerde goederen kopen. Betaling gaat altijd per kaart in buitenlandse valuta. De meeste van deze producten waren moeilijk (via de zwarte markt) of niet te koop. Direct ontstonden er enorme rijen en nu nog is de overheid niet in staat aan de vraag te voldoen. Ter illustratie, ik sta al een maand ‘in de rij’ voor een diepvriesje. (Dat doe je dan niet zelf, want je moet elke dag je plek in de rij bevestigen. Daar heb je dus een colista voor die je daarvoor 50 CUC geeft.)
Vraag en aanbod
Er is duidelijk meer vraag dan aanbod.
Een van de problemen een te grote vraag en te klein aanbod is dat er direct een zwarte markt ontstaat. Alles wat de dollarwinkels uitvloog was binnen een paar uur te koop op de Cubaanse Marktplaats ‘Revolico’ tegen iets meer dan het dubbele. Een diepvriesje van 245 kost op het internet 600!
Ook Cubanen kunnen een bankrekening Euro’s of Usd openen en daar een debit card op krijgen. (Die rekeningen zijn enkel bedoeld voor aankopen in de Dollar winkels want je kunt er geen harde valuta mee opnemen. Dit zorgde voor een grote vraag naar buitenlandse contanten. De koers van de Usd en de Euro in de, illegale, handel op straat schoot met 10% omhoog! Toen in maart een inreisverbod werd afgekondigd (Covid-19 weet je nog?) kwam daar nog eens 20% bij. Momenteel krijg je voor een Euro bij het wisselkantoor 28 pesos en op straat 50 (van de tussenhandelaar, direct met een koper kan de prijs oplopen tot 56). Begin juli 2021 staat de Euro op de zwarte markt op 80 Pesos!
Welke kaarten worden geaccepteerd?
Nou deze:
Die kaarten hebben wat uitleg nodig. De eerste twee ken je vast. De volgende drie zijn rekeningen in buitenlandse valuta die aangehouden kunnen worden bij Cubaanse banken in Usd of Euro. Je kunt geen harde valuta opnemen met zo’n rekening, enkel betalen in de winkel. De laatste is een internationale kaart waarop je vanuit het buitenland via de verschillende websites geld kunt storten.
De dag nadat ik deze blogpost schreef waren de dingen alweer anders. De Franse bank die alle AIS stortingen regelde stopt ermee. Alle AIS kaarten zijn dus waardeloos (en de meeste Cubanen hebben daar uren, zo niet dagen voor in de rij gestaan). Officieel heeft het besluit te stoppen met de afhandeling niets met de Blokkade van de US te maken maar Trump en zijn goons hebben achter de schermen vast wat druk uitgeoefend…
In 2020 werden er ook dollarwinkels geopend voor voedsel en persoonlijke verzorging producten. Koffie en olie waren bijvoorbeeld al maanden niet te krijgen, evenals shampoo en zeep. Je kunt je voorstellen dat er nogal wat vraag was. De rijen waren soms drie blokken lang (En met het Cubaanse afrekensysteem is dat een hele dag!)
En natuurlijk kon je al snel daarna alles op internet en op straat kopen voor het dubbele of meer. Na de eerste week was aan de grootste vraag voldaan en slonken de rijen tot ongeveer een uur. (‘Ben je de vierde in de rij voor de kassa alles gratis!’ Werkt niet op Cuba.)
Politie en militairen reguleren de rijen, nemen identiteitsbewijzen in en controleren alles en iedereen die binnen en buiten gaat.
Zo ziet zo’n rij eruit. Dit is een korte! Uurtje ongeveer…
Praktische implicaties
Het is natuurlijk altijd veel goedkoper als je een buitenlandse toerist laat betalen dan wanneer je het zelf koopt. (Als je een kaart hebt, maar afgaande op de lengte van de rijen hebben een hele boel Cubanen een kaart waarmee ze kunnen kopen.)
Dus krijg je zielige verhalen van mensen die niets kunnen kopen en die heel hard een koelkast nodig hebben (of zeep, of shampoo, olie, koffie, melkpoeder, et cetera, et cetera en et nog maar een paar keer et cetera…). De (soms) verzonnen behoeften zijn eindeloos. Want ook als ze het niet nodig hebben is het prima handel!.
Covid-19
Momenteel (april 2021) zijn er geen toeristen op Cuba en ik verwacht ze ook niet snel. Maar zodra het land weer open gaat zul je op elke straathoek het verzoek krijgen iets in de dollarwinkel te kopen…
Mocht je al mensen op Cuba kennen dan ken je de vraag of je telefoon credit wilt opwaarderen (20$). Daar komt nu de kapotte koelkast (1000$, Friteuze (100$), Airco (600$) of gewoon geïmporteerd eten ($ zoveel als je wilt) en Shampoo (meer $ dan je wilt) bij.
Sterkte! 🙂
Op de bestel pagina (die geen enkel nut heeft op het moment want er komt toch niemand naar Cuba) geven we een cadeautje weg… kun je toch een beetje dat Cuba gevoel krijgen!